Wat is er nodig voor managers en leiders om te beseffen dat hun medewerkers de intentie hebben om mee te werken, om inzet te leveren, om bij te dragen en ook ‘waar’ voor hun salaris te bieden. 80% doet dat. En 20% heeft wat extra nodig, maar dan ook nog omdat ze er zelf om vragen, of omdat ze een groeistap willen maken. En dus gewoon dingen moeten leren. En daar dus gewoon leiding bij nodig hebben.

Ik ben dol op deze quote van Mathieu Weggeman:
‘We hebben in onze organisaties te veel duurbetaalde turfsmurfen, vinkvee en spreadsheetfundamentalisten die ons van het werk houden en zelf nauwelijks enige waarde toevoegen’.

Oeps, wel scherp gesteld. Maar ook waar…

Dus ja. Ik ben voor medewerkers. En ik weet uit ervaring dat als je medewerkers de ruimte geeft om hun volgende stap te zetten, dat ze dan met wonderlijke plannen en ideeën komen. Dus waarom dan nog dat jaren 80 management…?

Omdat ANGST de drijfveer is. Angst voor eigen positie en belangrijkheid. Angst voor het niet halen van de targets in de volgende reorganisatie. Angst voor verlies van controle. Angst voor gezichtsverlies. Angst voor verlies van het salaris. Angst voor verlies…

En nee hoor, jij niet manager die dit leest. Dit gaat over al die anderen.

Of toch niet? Hoe zou het zijn als jij jezelf eens voorstelde dat je er niet was. Hoeveel zou er mis gaan? Hoeveel zou er werkelijk uit de hand lopen? Hoe dicht-gemanaged hebben wij onze organisaties tegenwoordig, dat managers onmisbaar zijn geworden?

Een zwerm spreeuwen vergadert geen seconde over hun bestemming. Ze gaan gewoon naar het Zuiden waar het warm is. Omdat ze dat weten. En dat is genoeg. En onderweg dienen de dingen zich aan die van belang zijn. En dan is de groep verantwoordelijk. Ik zie geen directie of management in een spreeuwenzwerm. De intelligentie is collectief. En er is vertrouwen.

Makes you think, doesn’t it?

Een medewerker wil meewerken. Anders noemden we hem of haar wel tegenwerker…